Roman Siwulak - "Pomiędzy obrazem a..."

22 września - 13 października 2014 r.

Artysta podejmuje w nich problem tożsamosci malarstwa. Podaje w wątpliwość samą jego obecność w obrazie. "Obraz jako przedmiot, jako miejsce,  na którym powinien się odbyć jakiś akt artystyczny - ale się nie odbywa. Odbywa się poza nim, za ramą, za obrazem, pomiędzy ramą a powierzchnią obrazu" - pisze Roman Siwulak w notatkach.

Tak obraz jak i teren poza nim zyskują więc nowe znaczenie, zamieniają się rolami, a definicja artystyczności i potoczności przestaje być oczywista. Obraz nie jest tutaj płaską powierzchnią płótna, ograniczoną ramami, pokrytą farbami. Zostaje zdegradowany- zakwestionowany jako autonomiczne dzieło sztuki. Traci odrębność - wtapia się w otoczenie, otoczenie zaś wnika weń. Obszar sztuki zmienia się, wraz ze zmianą klasycznego, regularnego terenu obrazu, zakreślonego przez jego ramy, poprzez obcięcie rogu obrazu, albo doczepienie do jego krańców przedmiotów z porządku codziennosci.

Odkształcenia, jakim podlega obraz, służą ukryciu potocznej rzeczywistości, przesłanianiu jej. W szczelinach pomiędzy tymi dwoma swiatami - na ich granicach, artysta umieszcza takie materiały jak: sitowie, szmaty, węgiel, metal, wełnę owczą. Nieadekwatność, nieartystyczność tych substancji i ich swoista egzotyka ma być pomostem pomiędzy dziełem a światem. Pomostem, który chyba raczej jednak dzieli, podkreśla odrębność niż łączy.

" Po wielu latach doświadczeń sztuki nowoczesnej i ponowoczesnej, zdawałoby się,że obraz został strącony ze swego piedestału. I temat ten jest wyczerpany. Właśnie czy został w istocie wyczerpany? Właśnie: czy został w istocie wyczerpany? [...] To jest próba postawienia takiego pytania, rozmowy o obrazie, jego funkcji, jego miejscu obecnie" - pisze malarz.