Operetka (Teatr im. S. I. Witkiewicza z Zakopanego – w ramach Festiwalu "ŹRÓDŁA PAMIĘCI")

Teatr im. S. I. Witkiewicza w Zakopanem / w ramach Festiwalu ŹRÓDŁA PAMIĘCI. SZAJNA – GROTOWSKI – KANTOR 2023

Autor w Komentarzu do wydanej w 1966 r. Operetki pisał: Ale ... jak tu nadziać marionetkową pustotę operetkową istotnym dramatem? Monumentalny idiotyzm operetkowy idący w parze z monumentalnym patosem dziejowym – maska operetki, za którą krwawi śmiesznym bólem wykrzywione ludzkie oblicze

To właśnie bowiem Operetka jest tym dramatem, w którym Gombrowicz pokazuje upadek ancien régime’u - religii i władzy z bożej łaski, demokratyzację i wykluwające się z niej upiory totalitaryzmu by wreszcie skończyć – no właśnie.

Jaka może być dzisiaj konkluzja co do dalszej przyszłości świata?
Kim będzie – jest – dzisiaj człowiek?

Cały wywód Gombrowicza ucieleśniony jest w akcji opartej o genialną opozycje merytoryczną stroju i nagości – kultury i natury, reżimu i wolności. Historia XX w. przedstawiona jest jako sui generis rewia mód, a szaleństwo stroju (kultury) obrazuje schorzenia niszczącej ludzka wolność (podmiotowość) dyktatura ideologii. Operetka kończy się apoteozą młodości wiecznie nagiej, nagości wiecznie młodej, czyli pierwiastka spontanicznej swobody, która ocalić (może) ma nasze upokorzone człowieczeństwo.

Opracowanie tekstu i reżyseria Andrzej St. Dziuk
Scenografia Jacek Staniszewski
Asystent reżysera Andrzej Bienias
Asystent scenografa Jolanta Solska
Realizator dźwięku Natalia Sosna
Choreografia Anita Podkowa
Muzyka Jerzy Chruściński
Kierownik produkcji Arkadiusz Kudła
Realizator dźwięku Natalia Sosna
Aranżacja Maciej Gruchacz

PRESS Gaja Gajewska