Mój cień jest różowy

12. Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ożywionej Formy MASKARADA

Autor tekstu: Scott Stuart
Tłumaczenie: Michał Rusinek
Adaptacja i reżyseria: Bartosz Kurowski
Scenografia: Klaudia Laszczyk
Muzyka: Łukasz Damrych
Ruch sceniczny: Szymon Michlewicz-Sowa
Konsultacja psychologiczna: Bianca-Beata Kotoro, Aleksandra Dulas

Obsada:
Łukasz Batko, Łukasz Bzura, Krzysztof Ciesielski, Małgorzata Krawczenko, Hanna Matusiak, Piotr Osak, Piotr Pasek, Natalia Wieciech

Z recenzji:
"MÓJ CIEŃ JEST RÓŻOWY to spektakl inny od innych. (...) Chropowatość opowieści jest miarą jej dorosłości. Nie dostajemy na scenie sielskiego obrazka z życia rodziny, w której rodzic potrafi przełknąć prawdę o swoim dziecku. Ojciec ma problem. Nie chce syna w sukienkach i doskwiera mu brak porozumienia z dzieckiem. Uczyć się będzie powoli, z oczywistym trudem, by z czasem dać wreszcie dziecku wsparcie. (...)
Reżyser i autor adaptacji, Bartosz Kurowski, tę realistyczną opowieść metaforyzuje na tyle, by wykorzystać urok teatralnego medium i nie idzie o krok dalej. Syn i ojciec mają na scenie swoje alter ego: osobiste cienie, jakby lustrzane odbicia, z którymi będą się spierać, bądź w których będą odnajdywali oparcie. W sam raz, by nie rozmyć opowieści w efektownych teatralnych obrazach, i w sam raz, by pokazać widzom pełne artystycznego uroku sceny".
/Piotr Olkusz, Teatralny.pl, 23.02.2022/

Spektakl oparty na picturebooku Scotta Stuarta inspirowanym historią jego własnej rodziny. Poruszająca, choć nieoczywista historia o odwadze do bycia sobą, a także o współodpowiedzialności, wspólnocie i współbyciu, które potrafią pokolorować największe lęki. Opowieść, która dzieciom pokazuje, jak ważna jest odwaga, a dorosłych uczy, jak być lepszym rodzicem. pod tym samym tytułem.
Integralną częścią przedstawienia jest rozmowa prowadzona przez edukatorkę.

Chcę tylko, by mój syn wiedział, że zawsze znajdzie się ktoś, kto go wspiera. Ktoś, kto kocha go trochę bardziej. Bycie sobą może wydawać się przerażające, ale kiedy znajdzie odwagę, by być tym, kim chce być, to chcę, by wiedział, że jesteśmy tuż za nim.
/Scott Stuart/

„(…) Opowieść o tym, co niektórzy niesłusznie nazywają ideologią. A to jest przecież bardzo delikatna materia, na którą składają się takie kwestie jak tożsamość, różnorodność i akceptacja samego lub samej siebie. I akceptacja inności w sobie i w innych, o której trzeba umieć rozmawiać także z dziećmi”.
/Michał Rusinek, tłumacz/