Zemsta

„Nie masz nic tak złego, żeby się na dobre nie przydało. Bywa z węża dryjakiew, złe często dobremu okazyją daje.” Andrzej Maksymilian Fredro

Jeden zamek, dwa rody i wieczne spory. Powodów jest tysiąc – mniej lub bardziej błahych.  O dziurę w murze. O to, że… – zresztą, czy to ważne o co? Ważne, że to my mamy rację, a nie oni. I to oni powinni zostać ukarani, wystrychnięci na dudka, ośmieszeni. Cześnik Raptusiewicz i rejent Milczek – główni bohaterowie jednej z najbardziej znanych komedii Fredry –  zacietrzewieni w swej złości i skupieni na obmyślaniu intryg nie zauważają nawet, że ich zemsta obraca się przeciwko nim samym. Zastawiając sidła na przeciwnika, sami wpadają w wykopany przez siebie dół…

Choć prapremiera sztuki hrabiego Aleksandra Fredry odbyła się w 1834 roku, pozostaje ona jednym z tych utworów, po który chętnie sięgają polskie teatry. Wciąż na nowo obdarzany rolą lustra, w którym odbijamy polską rzeczywistość sąsiedzkiego piekiełka, tekst „Zemsty” pozostaje nieodmiennie aktualny. Narodowe przywary wciąż trzymają się mocno. Jednak Fredrowski świat namalowany jest ciepłymi, życzliwymi barwami, osładzając gorzką niekiedy prawdę o Polakach. Utwór pozostaje przede wszystkim mistrzowską komedią, napisaną charakterystyczną, wpadającą w ucho frazą, skrzącą się od ciętego humoru. 

autor: Aleksander Fredro
reżyseria: Paweł Aigner
scenografia: Magdalena Gajewska
muzyka: Tomasz Lewandowski
choreografia szermierki: Rafał Domagała
asystent reżysera: Kamil Dobrowolski

Realizację spektaklu dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury 

czas trwania: 90 min

Spektakl dostał się do finału IV edycji Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”.