W ramach 10. Festiwalu ŹRÓDŁA PAMIĘCI. SZAJNA – GROTOWSKI – KANTOR
Teatr o.de.la, Rzeszów

„Kolor bezpośrednio wpływa na duszę. Kolor to klawiatura, oczy to młotki, dusza to fortepian z wieloma strunami. Artysta jest ręką, która gra, dotykając tego czy innego klawisza celowo, aby wprawić struny duszy w drgania".

EKSTAZY to choreografia będąca cielesnym echem wizualizacji psychokinetycznej fioletu. Choreografia „ Ekstazy" to trzeci obraz choreograficzny Teatru o.de.la eksplorujący zagadnienie pojęcia koloru w ciele. Choreografia pełna struktur ruchowych powstałych na bazie treści czerpanych z fioletu. Fiolet jest kolorem wrażliwości na piękno ,sztukę. Kolor fioletowy to poszukiwanie duchowości w ciele, poszukiwanie sacrum w indywidualnym wymiarze. Choreografia konstruowana na zasadzie bodziec – reakcja, gdzie bodźcem dla tancerza jest barwa, to projekcja zbliżona do ekspresji naturalnej. Polega na spontanicznym, nieintencjonalnym uzewnętrznieniu i wyrażaniu treści psychicznych w formach ruchowych.

Praca prowadzona będzie na czterech poziomach obecności: stawania się w sobie, stawania się w kontakcie, stawania się niedostrzegalnym, stawania się przestrzenią. Poszukiwania w dziedzinie choreografii, oprócz głębokiej potrzeby wewnętrznej, inspirowane są filozofią szczególnie „Fenomenologią percepcji" Maurice Merleau-Ponty, filozofią „stawania się", pojęciem kłącza w procesie twórczym w „Anty Edypie" Gilles'a Deleuze i Félixa Guattari'ego oraz teorią  psychoterapii tańcem i ruchem, szczególnie ruchem autentycznym, analizą bioenergetyczną Alexandra Lowena, pojęciem „umwelt" Jakoba von Uexkülla, badaniami z zakresu neurobiologii o empatii kinestetycznej, działaniu neuronów lustrzanych itp. Dużą inspiracją była też książka „Ekstazy kobiece", której autorem jest profesor Jean – Noel Vuarnet.

http://czytajrzeszow.pl/?idd=10&id=19488&poz=mr1&show=-1&pagebl1=0&fbclid=IwAR3tYtAg1Jgm7ai68CDqYDn70u3w6QiK9Dhb0ec8RsdfSHuXhtEfVhsJckg

Teatr o.de.la - współpracuje z wieloma tancerzami, zapraszając do każdego projektu inną grupę twórców. Spektakle tworzone są w różnych technikach tańca i ruchu. Celem działania teatru jest badanie możliwości ludzkiego ciała poprzez improwizację, pracę z wizualizacjami psychokinetycznymi, pogłębianie świadomości ciała.