Metafory i pejzaże

Pomiędzy linią a punktem

jest czas i celebrowanie czasu

światło i niepokój nocy

W rysunku Katarzyny Strzępek spotyka się to, co widzialne z przeczuciami i nastrojem chwili... Czas, miejsce i obecność to progi metafor, tła dla nieustającej podróży po świecie marzeń, swoistej geografii dzieciństwa. Proces rysowania jest dla Artystki jak wyprawa w nieznany teren, w przestrzeni tej pojedyncze punkty, linie kierunkowe i walory płaszczyzn wolno kondensują topografię miejsca. To chwila wsłuchiwania się w dźwięki elementów obrazu, po której następuje wprowadzenie motywu – często sylwety postaci czy też detalu architektonicznego, bądź sugestii pejzażu. Wynika stąd wyjątkowy stopień skontrastowania spontanicznego gestu ekspresyjnej warstwy rozedrganych form ze statycznym, inicjującym narrację wątkiem figuratywnym. Swoista muzyczność tkanki rysunku i jej improwizacyjna świeżość spotyka się w kompozycjach Katarzyny Strzępek z ciszą niedookreślenia obecności przywołanych toposów. Oto są postaci – zazwyczaj dzieci – skupione na określonej czynności (gra na instrumencie, wspinaczka, wędrowanie) a wokół nich pierwiastek kosmosu, konstelacje punktów i korytarze walorów. Owo liryczne w swym odcieniu spotkanie cichego życia z tętnem nieskończoności przywodzi na myśl malarskie etiudy Chardina, gwasze Wojtkiewicza, czy pastele Weissa. Biel, czerń i szarość, a niekiedy plama barwna to przewodnicy w podróży po quasi muzycznych kompozycjach Artystki.

Prace Katarzyny Strzępek są projekcją obrazów dzieciństwa jako rzeczywistości ahoryzontalnych pejzaży i tajemniczych światów myśli. Autorka twórczo powraca do zapisu przeżyć i wrażeń z przeszłości, które materializuje w swoistą czasoprzestrzenną kliszę. Ekspresyjny zapis, jaki powstaje wokół postaci dzieci w jej rysunkach, jest wielokierunkowy i wieloaspektowy, naznaczony wolnością, bezgranicznością formalną, z drugiej zaś strony tworzy atmosferę mityczną – baśniową, nie pozbawioną przy tym naturalistycznego nastroju. Linie i punkty, ich zwielokrotnione wartości stanowią tu odrębną sferę narracji, dynamika rozedrganej materii odwołuje się do pamięci gestu, pojęć otwartych, intuicyjnej podróży w czasie.

Marlena Makiel-Hędrzak

Katarzyna Strzępek - urodzona w 1979 r. w Rzeszowie. Absolwentka Medycznego Studium zawodowego, specjalizacja elektroradiologia
oraz Uniwersytetu Rzeszowskiego - Wydziału Sztuki, gdzie w Pracowni Rysunku pod kierunkiem prof. zw. dr hab. Stanisława Góreckiego, prof. UR Marleny Makiel-Hędrzak oraz prof. UR Renaty Szyszlak obroniła z wyróżnieniem dyplom licencjacki. Obecnie kontynuuje studia magisterskie na wydziale Sztuki UR - specjalność Rysunek.
Od 2005 r. pracuje w Klinicznym Szpitalu Wojewódzkim na stanowisku technik elektroradiolog, równolegle łącząc pracę zawodową z zamiłowaniem do sztuki. Stypendystka Rektora UR za wybitne osiągnięcia. Wyróżnienie w konkursie ,, Do Kwartału”- organizowanego przez BWA Rzeszów oraz UR, 2018 r.
Bierze aktywny udział w życiu artystycznym uczestnicząc w plenerach, sympozjach naukowo-artystycznych oraz prezentując swoje prace na wystawach uczelnianych i pozauczelnianych.

Ważniejsze wystawy zbiorowe;
- Źródło, Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka, 2016 r.
- Wystawa Pracowni Rysunku Wydziału Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego WDK Rzeszów, 2017 r.
- Monolog, Rzeszowski Inkubator Kultury, 2017 r.
- Usposobienie, Podkarpackie Centrum Onkologii, 2017 r.
- Miejsce w Czasie, Muzeum Diecezjalne w Rzeszowie, 2018 r.
- Wystawa Pracowni rysunku, Galeria Wydziału Sztuki UR, 2018 r.
Ważniejsze wystawy indywidualne;
- Przestrzenie Dzieciństwa, Galeria na Pięterku UR - Instytut Filologii Polskiej, 2017 r.
- Pueritia Memoriae, Centrum Edukacyjne Promar w Rzeszowie, 2017 r.
- Wybrane z Albumu, Muzeum regionalne w Sołonce, 2017 r.
- W Muzycznym Wymiarze, Wypożyczalnia Muzyczna WIMBP Rzeszów, 2018 r.
- Odnaleziona Linia, Rzeszowski Inkubator Kultury, 2018 r.
- Pejzaże Słowa, Galeria na Pięterku UR - Instytut Filologii Polskiej, 2018 r.