Ekspozycja obejmuje lalki i projekty scenograficzne ze spektakli: „Car Maksymilian” (1974), „Doktor Johannes Faust” (1981) i „Taka sobie bajka o koronie króla Kołka” (1989) oraz lalki i elementy scenografii ze spektaklu „Baśniowy las” (2003).  

Wystawa przybliża twórczość wybitnych scenografów polskiego teatru lalek – Zenobiusza Strzeleckiego, Rajmunda Strzeleckiego, Adama Kiliana i Zbigniewa Burkackiego.

Obok projektów lalek i scenografii prezentowane są fragmenty listów. Niekiedy lapidarne uwagi na marginesie projektów kierowane do reżyserów oraz do pracowni plastycznej odsłaniają charakterystyczne rysy osobowości artystów i dają wgląd w przebieg procesu twórczego.  

Ekspozycję charakteryzuje różnorodność stylów scenograficznych. Scenografię Strzeleckich wyróżnia stylizacja na prymitywny ludowy teatr lalek. Lalki ze spektaklu „Car Maksymilian” zrobione są z drewnianych łyżek, przy czym geniusz scenografa potrafił prostymi środkami wyczarować z tej samej łyżkowej formy odmienne charaktery. W spektaklu „Doktor Johannes Faust” - należącym do klasyki europejskiego teatru lalkowego - Strzeleccy zdecydowali się na sycylijki – zgrzebne i wyraziste. Obok folkloryzującej scenografii Strzeleckich można obejrzeć charakterystyczne, wysmakowane, filigranowe i pełne koloru lalki Adama Kiliana – scenografa, który bardzo mocno oddziałał na polski teatr lalek („Taka sobie bajka o koronie Króla Kołka”). W osobnej sali znajduje się pełna uroku, dziecięco naiwna scenografia Zbigniewa Burkackiego do „Baśniowego lasu”- sztuki dla najmłodszych widzów. Sympatyczne kukły Burkackiego zdobywają serca dzieci, a teatralne samochody, pociągi i statki kuszą milusińskich, aby - jak kiedyś aktorzy w spektaklu - puścić je w ruch.