"Sekrety Szekspira/ HELENA I DEMETRIUSZ" Teatr Sztuk

serial w 4 odcinkach na podstawie "Snu nocy letniej" W. Szekspira

spektakl plenerowy prezentowany poza konkursem, wstęp wolny
 

Za przedstawienia bazę posłużyły relacje kochanków ze „Snu nocy letniej”. Trzy kobiety i emocje wyrażone tylko w gestach, dźwiękach i ruchomych obrazach. W tej miłosnej przestrzeni nie pada ani jedno słowo o miłości, za to gest podąża za gestem, a ciało za ciałem. Biały pokój niczym lampion jest przestrzenią do ukazania relacji między parami zakochanych, porzuconych, niespełnionych, oczekujących, czy zapomnianych w miłości. Na wspólnym gruncie spotykają się więc Helena i Demetriusz / Hermia i Lizander / Hermia i Demetriusz / Oberon i Tytania / Równolegle zaistnieją dwa światy, realny i baśniowy.

W „Fotoplastikonie” obowiązuje zasada „ruchomego widza”. Aktorzy „instalują się” wewnątrz białego pokoju. Muzyk zajmuje miejsce na zewnątrz. Wzdłuż ścian pokoju biegnie szczelina, przez którą widz może podglądać sytuację „sceniczna”. Wnętrze i zewnętrze wzajemnie się dopełniają. Aktorzy podglądają... widza, który podgląda... aktorów. Gra i działania powodują, że po pewnym czasie nie wiadomo, kto inicjuje kolejny krok w tej relacji.

Wszystkie odcinki wizualnie i dźwiękowo różnią się od siebie. Zmienia się klimat emocjonalny, scenografia wewnętrzna w fotoplastikonie, sposób gry i muzyka. Wszystkie wyraziste w ruchu i w geście, utrzymane w estetyce teatru pantomimy i szeroko rozumianej formy. We wszystkich odcinkach gramy na wielu płaszczyznach: na stojąco, siedząco, leżąco. W każdym kontaktujemy się z widzem. W każdym odcinku jest podejmowana improwizowana gra z publicznością. Każdy odcinek może być prezentowany samodzielnie.

ODCINEK 2 / HELENA I DEMETRIUSZ

Jak przez rentgen prześwietlamy potrzebę kochania. Miłość Heleny do Demetriusza jest wzięta pod lupę i monitorowana. Kobieta prowokuje i czeka na rozwój wypadków. Wystawia relację z Demetriuszem na publiczny osąd. Helena jest spektakularna w swoich działaniach i chwilami poniżona. Albo spektakularnie poniżona, na własne życzenie. Więcej tu oczekiwań i zatrzymanych, emocjonalnie nasyconych kadrów niż komediowego zacięcia, choć pewne układy i kompozycje mogą wydać się absurdalne i zabawne.

reżyseria, scenografia, kostiumy: Ewelina Ciszewska
muzyka: Marcin Krzyżanowski
wykonanie: Xooxen / el.cello
projekcje i świata: Robert Baliński
fotoplastikon wg koncepcji przestrzeni Robert Baliński

obsada: Ewelina Ciszewska, Krzysztof Roszko

premiera: 19. Festiwal Szekspirowski / SzekspirOff 2015 / Gdański Teatr Szekspirowski / dziedziniec

czas trwania: 35 min